۰۶ تیر ۱۳۸۶

مورچه خوار

با شنیدن کلمه مورچه خوار چه چیزی به ذهنتون میآد؟ بله کارتون مورچه و مورچه خوار .............. اما فکر میکردید که آدمها هم مورچه میخورند!!!!! خیلی برای من جالب بود راستش تا در اینترنت عکسش رو نمیدیدم باورم نمیشد شما هم میتونید طرز تهیه اش رو ببینید و امتحان کنید ضرر نداره دوستم میگفت مزه اش مثل چیپس :)

سیب

نمیدونم چرا هیچ وقت سیب در لیست میوه های مورد علاقه ام جایی نداشت ، شاید یکی از دلایلش روش سیب خوردن بود، اینکه خیلی راحت سیب رو با ولع گاز نمیزدم وهمیشه سعی میکردم اول با چاقو پوست بکنم یا تقسیم کنم اما جدا سیب گاز زدن یک تبحری میخواد که هم لذت سیب خوردن رو ببری و هم سعی کنی زیاد با سرو صدا نخوری البته الان مدتی هست که دارم تمرین میکنم زیاد با سرو صدا سیب نخورم وچون تا من شروع به خوردن میکنم همکارهای بیچارهُ من گوشی هاشون رو در گوش میگذارند و با صدای بلند به موسیقی گوش میدهند :p

۲۲ خرداد ۱۳۸۶

After Event

۲۱ خرداد ۱۳۸۶

Befor Event

۱۸ خرداد ۱۳۸۶

شب ایرانی


بالاخره تموم شد فکر کنم حدوداً دو ماهی میشد که مشغول ماجرای شب فرهنگی ایرانی که در سیسا بر گزار شده بود، بودیم من واقعا از کارهای جمعی لذت میبرم و همیشه با تمام وجود وقت میگذارم که کار خوبی در بیاد ، این کارهای جمعی به خود شناسی آدم ها کمک میکنه و قدرت تحمل دیگران و شنیدن نظرات دیگران و احترام به نظراتشون رو هم بالا میبره و خیلی مهمه که کسانی که در این برنامه ها شرکت میکنند به این نکات بیشتر توجه کنند، البته آدم هایی هم هستند که از این برنامه ها برای رسیدن به اهدافشون استفاده میکنند مثلا اینکه خودی نشان بدهند و اظهار فضل کنند که این هم برای ما امتیازی بود که توانستیم این افراد رو بشناسیم در کل با تمام سختی هایی که در انجام کارهای جمعی باید تحمل کرد من باز هم در این برنامه ها شرکت خواهم کرد چون لذت بردم با وجود اختلاف نظرها و اهداف مختلف ، تمام افراد یک هدف کلی داشتند و اون تلاش برای بهتر برگزار کردن برنامه بود و واقعا دست همگی بچه ها درد نکنه و در اینجا من میخواستم از همشون تشکر کنم اما مثل همه کارهای جمعی بیشتر زحمات به دوش چند نفر بود به عنوان مثال "ماریو میکِلینی"* که به ما خیلی کمک کرد و یک نمایشگاه عکس از ایران راه انداخت و تمام عکسهایی که در طی نه بار سفرش به ایران انداخته بود رو به نمایش گذاشت، از این برنامه فیلم برداری شد توسط گروهی که از شهر رم آمده بودند و در روزنامه های محلی هم تبلیغ شده بود و این خیلی زیباست که بعد از برنامه خیلی ها این سوال رو می پرسیدند که "ما چطوری میتونیم بریم ایران؟" و اینکه خیلی از ایرانیهایی که در شهر تریست زندگی میکردند و با هم ارتباط نداشتند و رفت و آمد نمیکردند در این برنامه شرکت کردند در پست بعدی عکس هایی از پشت صحنه این برنامه میگذارم و میتونید از وب سایت این برنامه که هنوز کامل نشده دیدن بفرمایید. ی
http://atin.sissa.it *
Mario Michelini *

برچسب‌ها: