۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۵

ایران

پنج روز که از ایران برگشتم هنوز زندگی عادی رو شروع نکردم هنوز هم دلم میخواهد کاری انجام ندهم وبه بیکاری این چند مدت عادت کرده ام این بار سفر خوبی داشتم وقتم دست خودم بود و میتونستم برنامه ریزی داشته باشم در این سفر میتوانم بگویم که مردم بیشتر به مادیات و تجملات روی آورده بودند و تمام تلاشها در رقابت بر سر داشتن وسایل مدرنتر بود میشه گفت که این چیز بدی نیست اگر تنها هدف فخر فروشی به دیگران نباشد علاقه انسانها به مد روز بودن و مدرن بودن خوب هست به شرط اینکه فقط برای به رخ کشیدن نباشه که متاسفانه بیشتر مردم همینطور بودند کسی از دست زبان دیگری در امان نبود و زندگی ها با استرس زیادی همراه بود اما نمیدونم واقعا هر دفعه که میرم ایران بیشتر نا امید میشوم از زندگی در اونجا

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی